பழங்குடியினர் பகுதியைச் சேர்ந்த சுரேஷ் குமார் ஜகத், ஹிந்தியை முதன்மை மொழியாகப் படித்து, சிவில் சர்வீசஸ் தேர்வில் வெற்றி பெற்று ஐஏஎஸ் அதிகாரியானார்.
நான் சத்தீஸ்கர் மாநிலம் கோர்பா மாவட்டத்தில் உள்ள பர்சாடா கிராமத்தில் வசிக்கிறேன். இது மைக்கல் மலைப்பகுதியில் அமைந்துள்ள மிகவும் பின்தங்கிய பழங்குடியின கிராமமாகும். நான் ஆரம்பத்திலிருந்தே நல்ல மாணவன். ஒருவேளை நான் கிராமத்தை விட்டு வெளியேறியிருந்தால், இன்னும் பெரிய கனவுகளை என்னால் காண முடிந்திருக்கும். உயர்நிலைப் பள்ளி வரை படிப்பது மிகவும் கடினமாக இருந்தது. ஆசிரியர்கள் இல்லாத வகுப்புகளும் இருந்தன.
நான் எனது கிராமத்தில் உள்ள ஜான் பங்கேற்பு பள்ளியில் படித்தேன். பெயருக்கு ஏற்றாற்போல் இப்பள்ளி கிராம மக்களால் நடத்தப்பட்டு வருவதால் ஆசிரியர் பற்றாக்குறையும் இருந்தது.
நான் எனது வகுப்பு தோழர்களுடன் உயர்நிலைப் பள்ளியில் பட்டம் பெற்றேன். இங்கே நான் 90% மதிப்பெண்களுடன் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றேன். அப்போது பாடப்புத்தகங்களை எங்கு படிப்பது என்ற கேள்வி எழுந்தது.
என் சகோதரர்கள் மிகவும் உறுதுணையாக இருந்தனர், நான் பிலாஸ்பூரில் உள்ள பாரத் மாதா ஹிந்தி மேல்நிலைப் பள்ளியில் அனுமதிக்கப்பட்டேன். அங்கும் பல சிரமங்களை எதிர்கொண்டு படிக்க நேர்ந்தது. 12வது தேர்வில் மாநில அளவில் 5வது இடம் பிடித்தேன். அப்போதுதான் அவருக்கு இன்னும் அதிகமாகச் செய்ய வேண்டும் என்ற ஆசை பிறந்தது என்கிறார் சுரேஷ் குமார்.[penci_related_posts dis_pview=”no” dis_pdate=”no” title=”Inline Related Posts” background=”” border=”” thumbright=”no” number=”4″ style=”list” align=”none” withids=”” displayby=”recent_posts” orderby=”rand”]
அப்போது கிராமப்புற மாணவர்களிடையே நம்பிக்கையின்மைக்கு மிகப்பெரிய காரணம் ஆங்கிலம் மற்றும் கணித பாடங்கள் என்பதை உணர்ந்தேன். எனவே, இந்த இரண்டு தலைப்புகளிலும் நான் குறிப்பாக கவனம் செலுத்தினேன்.
அவர் AIEEE தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று NIT ராய்ப்பூரில் அனுமதி பெற்றார். 81% முயற்சியில் பட்டம் பெற்றேன். அங்குள்ள மிகப்பெரிய சவால் ஆங்கிலம். நான் விவசாயக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன், அதனால் இயற்கையாகவே எனது முதல் குறிக்கோள் வேலையில் சேர்ந்து பொருளாதாரத்தில் செல்வச் செழிப்பாக இருக்க வேண்டும் என்பதுதான்.
கேட் மதிப்பெண்களின் அடிப்படையில் ஓஎன்ஜிசி மற்றும் என்டிபிசி வளாகத் தேர்வுகள் நடத்தப்பட்டன. நான் என்டிபிசியில் சேர்ந்துள்ளேன். அந்த நேரத்தில், நான் சிவில் சர்வீஸ் தேர்வு எழுத தயாராக இல்லை, ஆனால் நான் எப்போதாவது தேர்வில் தேர்ச்சி பெறுவேன் என்று ஒரு குரல் கேட்டது. என்.டி.பி.சி.யில் மூன்று ஆண்டுகள் பணிபுரிந்த பிறகு, சிவில் சர்வீஸ் தேர்வு எழுத முடிவு செய்தேன்.
இந்தியன் இன்ஜினியரிங் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று, புவனேஸ்வர் மத்திய நீர் வாரியத்தில் பணியமர்த்தப்பட்டதால், டெல்லிக்கு தயாராக வேண்டும் என்ற அவரது கனவு நனவாகவில்லை. வேலையைப் பலமுறை முயற்சித்த பிறகு, ஆங்கிலத்தில் தேர்வெழுத முடிவு செய்தேன்.
இதற்கு இரண்டு காரணங்கள் இருந்தன. முதலில் நான் டெல்லியிலிருந்து விலகி இருந்தேன், இரண்டாவதாக ஆங்கிலத்திலிருந்து விலகி இருந்ததால் எனக்கு இணைய ஆதரவு தேவைப்பட்டது. நான் இந்த படிப்பை ஒரு சவாலாக எடுத்துக்கொண்டேன், ஆனால் சவால்கள் இல்லாமல், பாதை எளிதானது அல்ல.
நான் இந்தியில் புவியியல் படிக்க ஆரம்பித்தேன், ஆங்கிலத்தில் புவியியல் படித்தேன். நான் 2016 இல் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று ஐஆர்டிஎஸ் பெற்றேன், ஆனால் நான் ஐஏஎஸ் ஆக விரும்பினேன், எனவே எனது 4வது முயற்சியில் ஐஏஎஸ் தேர்ச்சி பெற்றேன்.
நான் முழுநேர வேலை செய்து கொண்டே இந்த முயற்சிகளைத் தொடர்ந்தேன், எந்த நிலையிலும் எந்தப் பயிற்சியும் பெறவில்லை என்கிறார் சுரேஷ்.
ஆரம்பம் முதலே இருந்ததால் கிராமத்தின் பிரச்சனைகள் அவருக்கு தெரியும். எங்கள் கிராமத்திற்கு வந்த ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரியை பார்த்ததும் நெஞ்சில் ஏதோ சொக்கியது. குடும்பத்தின் பொருளாதார மற்றும் சமூக நிலையும் ஒரு காரணம். என் தாத்தா எனக்கு ஒரு உத்வேகம் மற்றும் அவரது கடின உழைப்பு மற்றும் சோதனை என்னை இந்த திசையில் முயற்சி செய்ய தூண்டியது.
“எனது முதல் தவறு, இந்திக்குத் தயாராகி முயற்சி எடுக்காதது. இலக்கியப் பாடங்களில் ஹிந்தித் தேர்வு நடத்தப்பட்டிருந்தால், நான் ஏற்கனவே தேர்ச்சி பெற்றிருப்பேன். குறிப்புகள் எழுதாமல் இருப்பது, திருத்துவதில் சிக்கல்களை ஏற்படுத்தும் மற்றொரு தவறு. ஆரம்ப முயற்சிகளில் அதீத நம்பிக்கை வழிவகுத்தது. தோல்விக்கு கட்டுரைகள் மற்றும் நெறிமுறைகள் கட்டுரைகளில் பயிற்சி இல்லாமல் முயற்சி செய்தது தவறு.”
பிரச்சனைகளால் சூழப்பட்ட ஒருவரை விட யாரும் வலிமையானவர்களாக மாற மாட்டார்கள். அவரது வெற்றிக் கதையிலிருந்து பல பாடங்களைக் கற்றுக்கொள்ளலாம்.
