நேற்று ஐபிஎஸ் அதிகாரிகளின் தன்னலமற்ற செயலை மக்கள் பாராட்டியுள்ளனர். இன்றைய டிஜிட்டல் உலகில் யாருக்கும் தெரியாமல் 10 ரூபாய் கூட சம்பாதிக்கலாம், செலவு செய்யலாம். இந்திய அரசின் இரண்டாவது மிக முக்கியமான பணியான ஐபிஎஸ் பணியை தன் மக்களுக்காக துறந்து வாழும் கர்ணனின் உண்மைக் கதை இது.
ஐபிஎஸ் அதிகாரி அருண் ஓரன் தனது சொந்த மாநிலமான ஜார்கண்ட் மக்களுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்ற ஆசையில் 2014 ஆம் ஆண்டு தனது பதவியை ராஜினாமா செய்தார்.
இருப்பினும், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்கள் பிரதிநிதியாக (சட்டமன்ற யுவான்) மக்களுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்ற அருண் ஓரனின் கனவு இன்று வரை நிறைவேறாமல் உள்ளது. இருப்பினும், இன்று வரை, மக்களுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்ற உயர்ந்த அபிலாஷைகளை ஓரான் கைவிடவில்லை.
மக்களுக்கு உதவ ஒவ்வொரு நாளும் ஓரன் தன்னால் இயன்றதைச் செய்கிறான். பஞ்சாப் கேடரில் முன்னாள் ஐபிஎஸ் அதிகாரியான ஓரான், 2014ல் ஓய்வு பெற்று மாணவர்களின் பக்கம் கவனத்தைத் திருப்பினார். அரசுப் பள்ளிகளில் தரமில்லாத கல்வியைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்த ஓரான், மாணவர்களுக்கு வீட்டிலேயே பாடத்தை இலவசமாகக் கற்பிக்கத் தொடங்கினார்.
பின்னர், மாணவர்களின் கோரிக்கைகளை ஏற்று, ராஞ்சியின் புறநகரில் உள்ள உச்சாரி என்ற கிராமத்தில் இரவுப் பள்ளியை (டக்சன்) தொடங்கினார். தற்போது, ராஞ்சி, கும்ரா மற்றும் லோஹர்டகா கிராமங்களில் உள்ள சமூக மையங்களில் ஓரோனின் தலைமையில் மொத்தம் 27 இரவுப் பள்ளிகள் வெற்றிகரமாக நடத்தப்பட்டு வருகின்றன.
மாணவர்களிடம் இருந்து ஒரு ரூபாய் கூட வசூலிக்காமல், ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர்கள் உட்பட 200க்கும் மேற்பட்ட தன்னார்வலர்களின் உதவியுடன் 2,000க்கும் மேற்பட்ட மாணவர்களுக்கு பள்ளி பாடங்கள் உட்பட பல வாழ்க்கை பாடங்களை கற்றுத் தந்துள்ளார். மாணவர்களுக்கான வகுப்புகள் தினமும் மாலை 6 மணி முதல் இரவு 8.30 மணி வரை நடைபெறும்.
இந்த பள்ளியின் தனிச்சிறப்பு என்னவென்றால், ஓரான் பயிற்சி பெற்ற உள்ளூர் தன்னார்வலர்கள் மாணவர்களுக்கு பாடத்திட்டத்தை கற்பிப்பது மட்டுமல்லாமல், அவர்களுக்கு கூடுதல் அறிவையும் வழங்குகிறார்கள்.
இந்த சேவை குறித்து முன்னாள் ஐபிஎஸ் அதிகாரி அருண் ஓரன் கூறியதாவது:
“கிராமப்புறங்களில் உள்ள குழந்தைகள் பெரும்பாலும் அரசுப் பள்ளிகளுக்குச் செல்கின்றனர். இருப்பினும், அங்குள்ள பெரும்பாலான ஆசிரியர்கள் கற்பித்தல் அல்லாத செயல்களில் ஈடுபடுவது வழக்கம்.”
“இதனால், அவர்களால் தங்கள் முதன்மைக் கடமைகளில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை. ஆங்கிலம், அறிவியல் மற்றும் கணிதம் பற்றிய அடிப்படை அறிவு கூட இல்லாத குழந்தைகள் நாளை எப்படி டாக்டர் அல்லது பொறியாளர்களாக முடியும்? அதனால்தான் எனது மாணவர்களுக்கு உதவ என்னால் முடிந்தவரை முயற்சி செய்கிறேன். “நான்’ என்னால் முடிந்ததைச் செய்கிறேன்,” என்று அவர் கூறுகிறார்.
கிராமப்புறங்களில் வசிக்கும் ஏழை பழங்குடியின குழந்தைகள் தனியார் பள்ளிகளில் படிக்கும் குழந்தைகளுடன் போட்டியிட முடியாததற்கு இதுவே முக்கிய காரணம். இப்படிப்பட்ட அதிகாரிகள் நம்மிடையே இருப்பதால்தான் மனிதாபிமானம் இன்னும் மக்களிடையே இருக்கிறது.
